Σάββατο 19 Οκτωβρίου 2019

Η συνέχεια του παραμυθιού...

Η Κεραμίστρια (μέρος 2)

........
Ένα πρωί, είχε βγει να μαζέψει αργιλόχωμα για να φτιάξει πηλό. Όπως γυρνούσε κουβαλώντας το χώμα, είδε μία τεράστια χελώνα να περπατάει αγκομαχώντας.

- Τι έχεις χελώνα μου και πηγαίνεις έτσι, κουτσαίνοντας και αγκομαχώντας;
- Άστα, κοπέλα μου! Πού να στα λέω... Βλέπεις εκείνο το ύψωμα εκεί; Βλέπεις πόσο απότομη είναι η πλαγιά; Ε, λοιπόν, εγώ περπατούσα εκεί πάνω.
- Ωχ!
- Παραπάτησα και τώρα βρίσκομαι εδώ κάτω.
- Χτύπησες πολύ;
- Πόδια, χέρια, κεφάλι, εντάξει. Το καβούκι μου όμως έχει σπάσει σε μια δεκαριά σημεία.
- Μη στεναχωριέσαι, χελώνα μου και θα στο φτιάξω εγώ.
- Από τι θα το φτιάξεις εσύ; Μην το κάνεις με γύψο, θα τρίβεται!
- Όχι, δεν θα το κάνω από γύψο!
- Μην το κάνεις από τσιμέντο, θα είναι πολύ βαρύ!
- Όχι, δεν θα το κάνω από τσιμέντο!
- Μην το κάνεις από ξύλο, θα μουσκεύει με το νερό και θα φουσκώνει. Ενώ με τη ζέστη θα μαζεύει. Θα τρίζω όλη την ώρα, σαν παλιόπορτα.
- Όχι, δεν θα το κάνω από ξύλο!
- Μην το κάνεις από σίδερο, θα με τραβάνε οι μαγνήτες!
- Όχι, δεν θα το κάνω από σίδερο!
- Μην το κάνεις από πλαστικό, είναι αντι-οικολογικό!
- Όχι, δεν θα το κάνω από πλαστικό!
- Κι από τι θα το φτιάξεις; Μη μου πεις, μη μου πεις, θα μαντέψω...
- Μάντεψε!
- Από χρυσό μήπως; Θα μου πήγαινε πολύ, ένα ωραίο χρυσό καβούκι, να λαμπυρίζει στον ήλιο...
- Όχι, όχι από χρυσό, θα σε βλέπουν οι αητοί και θα σε κυνηγάνε. Άσε που δεν έχω χρυσό καθόλου.
- Από ασήμι τότε; Δεν θά’ταν άσχημο. Θα έλαμπα στο φως του φεγγαριού...
- Όχι, ούτε από ασήμι. Θα μαύριζε με τον καιρό και θα έπρεπε να σε γυαλίζουμε σαν τ’ασημικά.
- Καλά, από τι θα το φτιάξεις επιτέλους; Μη μου πεις, μη μου πεις, να μαντέψω...
- Αρκετά μάντεψες μέχρι τώρα. Θα στο φτιάξω από πορσελάνη.
- Τιιιι;;;;;
- Από πορσελάνη.
- Το άκουσα! Αλλά φώναξα «τιιιι;;;» επειδή αυτό το υλικό απ’ό,τι ξέρω, και ξέρω πάρα πολλά, είναι εύθραυστο. Σπάει. Με το πρώτο πέσιμο.
- Είναι ειδική προσελάνη. Οδοντοτεχνίας.
- Α, εντάξει τότε. Να μου το φτιάξεις!
- Μπορείς να περπατήσεις μέχρι το εργαστήριό μου;
- Μπορώ!
- Πάμε τότε σιγά-σιγά!
























Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Τα σχόλιά σας είναι ευπρόσδεκτα